به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، همه مادران پس از طی دوران ۹ ماهه بارداری، زایمان و بعد هم رسیدگی‌های ابتدایی به دنیا آمدن بچه تا رشد و نمو او، ممکن است دچار خستگی و حتی افسردگی و بی‌انگیزگی شوند. به‌ویژه مادرانی که قبلا کار بیرون از منزل داشتند و حال می‌بایست پرستار بیست و چهار ساعته بچه‌ای باشند که مدام نیاز به مراقبت از لحاظ پوشاک، غذا و خواب دارد.
- ۷ نکته برای خوش‌بین بودن با وجود چالش‌های زندگی
- اینطور بحث کنید تا نتیجه بگیرید
- خواهر و برادری، یک جنگ همیشگی یا یک رقابت سالم؟
- چگونه با احساس بی‌ارزشی مبارزه کنیم؟ | ۵ راهکار مقابله با افکار منفی
در مدت نوزادداری، مادران ممکن است در کنار همه این خستگی‌ها با چالش‌هایی هم به لحاظ فضای زندگی و نحوه ارتباط نوزاد با فضای خانه و دیگران روبه رو شوند که خستگی آنها را چند برابر کند. در این گزارش تصمیم داریم چند نکته‌ای که باعث ناراحتی و خستگی بیشتر مادران می‌شود را مرور کرده و به آنها آموزش دهیم که چطور نسبت به آنها واکنش نشان داده یا بی‌تفاوت باشند.
۱- غصه لوازم خانه را نخورید
یکی از این چالش‌هایی که درباره‌اش صحبت کردیم، همین ارتباط بچه با فضای داخل خانه، لوازم، دیوارها، یخچال و سایر لوازم آشپزخانه و اتاق‌ها است. بهرحال نوزادها تا به راه بیفتند و به قول معروف عقل‌رس شوند، ممکن است، خرابکاری‌هایی هم در خانه و زندگی انجام دهند که باعث ناراحتی و هزینه برای والدین شود.
مسئله این است که مادر در این دوران به جای اینکه غصه لوازم خانه را بخورد از بچگی کردن فرزندش لذت ببرد. پس خطاب به همه مادرها که در این دوران به سر می‌برند، باید بگویم که غصه لوازم خانه را نخورید! بچگی فرزند خود را فدای چیزهایی که با پول قابل حل هستند، نکنید.
در این زمینه راهکارهایی هم وجود دارد مثل اینکه اگر فرزندتان یاد گرفته خط و نقاشی روی دیوار بیندازد، بهتر است کاغذهای بزرگ روی دیوار بچسبانید یا با رنگ انگشتی در حمام با هم نقاشی کنید.
پس اگر زمانی شروع به نشخوار فکری در این زمینه کردید، به خودتان بگویید: بی‌خیال در و دیوار، فوقش چند سال دیگر رنگ می‌کنید یا کاغذ دیواری را تغییر می‌دهید. شاید هم فرزندتان یکی مثل پیکاسو شود، از کجا می‌دانید؟
۲- بچه‌ای که کثیف کاری نکند، بچه نیست
دیگر چالش و ناراحتی مادرهای خسته کثیف کاری لباس‌های بچه‌هاست. همه مادرها می‌دانند که در طول روز بچه‌ها چندین دست لباس باید عوض کنند چون لباس‌ها با هر غذا خوردن یا هر میان وعده و یا حتی یک شیر ساده خوردن یا چهاردست و پا رفتن بچه‌ها کثیف می‌شود.
پس بچه‌ای که لباسش را کثیف نکند، کفشش را گلی نکند و ریخت و پاش نداشته باشد، بچه سالمی نیست، این را خیلی را قدیمی‌ترها را می‌گفتند. به جای اینکه اعصاب خودتان را پای لباس بچه‌ها بگذارید و آنها را هم ناراحت و غمگین کنید، راهکارش این است که لباس نخی ارزان‌قیمت‌تری تن فرزندتان بکنید که با خراب و کثیف شدنش دلتان نسوزد و وسواس کمتری نشان دهید.
پس این رفتار اشتباهی است که مادر پس از ناراحتی از کثیف شدن لباس بچه واکنش منفی و عصبانی نشان داده و به او بگوید که: دیروز لباساتو شستم این چه وضعشه؟ آخه تو چقدر شلخته‌ای؟ چقدر بگم لباساتو تمیز نگه‌دار؟
شاید الان مادرها اعتراض کنند که الان مگر لباس ارزان‌قیمت هم پیدا می‌شود؟ بله به نسبت قیمت‌ها می‌توان لااقل برای بازی و منزلی بچه‌ها لباس‌های ارزان‌قیمت‌تری تن آنها کرد.
۳-به خودتان برای کارهای منزل سخت نگیرید
یکی از دغدغه‌های مادرها این است که با این بچه چطور غذا درست کنند؟ یک زمانی آشپزی خوبی داشتند، کیک و شیرینی درست می‌کردند، مهمان دعوت می‌کردند اما حال چی؟ قرار نیست شما در آشپزی، قنادی، تمیزی، خیاطی و همه چیز همزمان بهترین و کامل‌ترین باشید.
بهترین راه این است که به خودتان سخت نگیرید. گاهی اجازه دهید خونه به هم ریخته باشد. البته برای بچه‌دارها به‌هم‌ریختگی کاملا طبیعی است! اما به خودتان فشار نیاورید که بعدا عصبی شوید. این دوران هم خواهد گذشت.
۴-برای خودتان خرید کنید
گاه پیش می‌آید که مادر و پدرها بعد از بدنیا آمدن بچه‌ها دیگر برای خودشان هزینه نمی‌کنند مثلا سالها گذشته و کفش و کیف درب و داغانی مادر دارد اما مدام برای بچه لباس‌های شیک می‌خرد.
بچه‌ای که نبیند مادرش برای خودش ارزش قائل می‌شود، هیچ وقت یاد نمی‌گیرد که به خودش هم اهمیت بدهد.
بهتر است هر چند وقت یکبار برای دل خودتان و آنطور که نیاز و تمایل دارید، خرید کنید مخصوصا بانوانی که دختر بچه دارند، خیلی اثرگذار است. پس اینطور نباشد که موقع خرید بگویید حالا بعدا برا خودم خرید میکنم و کفشی که لازم دارم را می‌خرم. عوضش برای بچه عروسک می‌خرم و او خوشحال می‌شود! این اشتباه است. چون همین برطرف نکردن نیازهایتان باعث عصبی شدن و ناخوشنودی شما از زندگی می‌شود.
۵-با بچه‌ها همدلی کنید
زمان هیجانات عاطفی بچه‌ها فقط لازم است با آنها همدلی کنید آنها خیلی وقت‌ها فقط به درک شدن نیاز دارند نه سرزنش و ملامت شما. بنابراین بهتر است با گفتن جملاتی مثل درکت میکنم، حل داری یا می‌فهمتت با او همدلی کنید.
از اینطور حرف زدن مثل اینکه: «چند بار بگم چشمات رو باز کن؟» جلوگیری کنید چون عزت نفس بچه‌ها را هدف قرار می‌دهد و باعث ناخوشنودی خود شما از نحوه فرزندپروری‌تان می‌شود. خیلی اوقات پیش می‌آید که مادرها به خاطر اینکه احساس می‌کنند مادر خوبی نیستند، حس و حالی خوبی در زندگی ندارند، بنابراین بهتر است کارهایی را که باعث حال خوب شما می‌شود بیشتر تمرین کنید.
نظر شما